بر بازوی حضرت مهدی (عج) این آیه ی شریفه نوشته شده بود که:

 

جاءَ الْحَقِّ و زَهَقَّ الباطِلِ ، إنَّ الباطِلَ کانَ زَهُوقاً (سوره اسراء آيه ي 81)

 

و در سجده خویش می فرمود:

 

" أشْهَدُ أنْ لا إلهَ إلاَّ الله ، وَحْدَهُ لا شَريكَ لَهُ و أنَّ جَدّی مُحَمَّداً رَسُولُ ألله وأنَّ أبی أميرَالمُومِنينَ وَلِيُّ اللهِ ......":

 

يعني گواهی می دهم که خدایی جز خدای یکتا ، که شریک و همتایی ندارد، نیست

 

حضرت امام زمان (عج) وقتی هفت روزه بودند لب به سخن گشودند و پس از حمد خدای بزرگ و پیامبر و امامان معصوم ، وقتی به اسم خود رسیدند سکوت کردند و بعد این آیه ی شریفه را خواندند: وما بر آنیم که به ضعیف شدگان و پایمال شدگان روی زمین نعمت دهیم و آنان را پیشوایان سازیم و وارثان گردانیم و آنان را در آن سرزمین تمکن و اقتدار بخشیم و به فرعون و هامان و هامان و سپاهیانشان چیزی را که از آن در ترس و بیم بودند به آنان نشان دهیم.